Kardeş kıskançlığı

Anne ve baba birinci çocuktan sonra, ikinci çocuk için planlama yapmaya başlamaktadır. Aile büyüklerinin ikinci çocuk ile ilgili sorular ve beklentileri ile çocuklarının kardeş isteğini bilinçli veya bilinçsiz de olsa dile getirmeye başlaması, anne ve babayı ikinci çocuğu düşünme yolunda harekete geçirmektedir. Yalnızca çevre ve çocuklarının etkisi ile ikinci bir çocuk fikrini onaylayan anne ve baba, kendi istekleri ve hazır oluş planlarının dışına çıkmış olmaktadır. Öncelikle anne ve babanın beklentileri ve hazır olmaları gerekmektedir. Çocuklar, kardeşlerinin dünyaya gelmesini, kendilerine oyunlarda eşlik edebileceklerini düşündüklerinden bir süre sonra anne ve babanın kardeş ile daha fazla ilgilendiğini ve daha çok şey paylaştığını fark etmesiyle birlikte, kardeşinden hoşnut olmadığını davranışları ile ifade etmeye başlarlar.

Çocuklar arasında yaş aralığının ne olması, ebeveynleri düşündürmektedir. Çocuklar arasındaki yaş farkının az olması, iletişim ile birlikte çocukların oyun ve paylaşımlarını sağlıklı yönetmelerini sağlamaktadır. Yaş farkının fazla olması ise çocukluğunu tam olarak yaşayamadan ağabey veya abla rolü edinmesine sebep olacak ve çocuğu olumsuz yönde etkileyecektir. Anne ve babanın çocuklar arasındaki dengeyi kurmaları, birlikte paylaştıkları zamanın özellikle dengeli olması çok önemlidir. Kardeşler arasındaki kıskançlığın en temel sebebi; çocukların anne ve babalarını paylaşmak arzusudur.

Anne ve babanın kardeşler arası kıyaslamada bulunması, birinin olumlu yönlerini diğerine diretmesi, taraf olması ve çocuklarda adaletsizlik duygusunu geliştirecek tutum ve davranışlarda bulunması kardeşler arası rekabet, kıskançlık ve öfkeyi arttırmaktadır.