Çocuk ve ergenlerde tırnak yeme

Tırnak yeme davranışı çocukluk dönemlerinde başlayan ihmal edilip, göz ardı edildiğinde ergenlik ve yetişkinliğe de uzanan, kalıplaşan bir davranış haline gelebilmektedir.

Çocukluk döneminde başlayan tırnak yemek, parmak emmek davranışları altında yatan sebepler ortak bir paydada buluşabilmektedir.

Çocuk ; aileden yeterli ilgiyi göremediği, onaylanmadığı, duygularına yaşamasına izin verilmediği, baskıcı, otoriter, ihmal ve suiistimal edilen bir aile ortamında büyümesi ya da üzerine fazla düşülen, kaygılı, evhamlı, her an başına bir şey gelebilecek korkusuyla büyütülen bir aile ortamında ise kendi duygularını düzenlemesine yardımcı olmak amacıyla tırnak yemek davranışı yada parmak emmek davranışları sergileyebilmektedir.

Bu davranışlar ile çocuk ve ergen üzerinde hissettiği kaygı, endişe, çaresizlik duygularını bu yolla bastırabilmeyi fark etmiş ve her davranışı ile bu durumu pekiştirmektedir.

Çocukluk döneminde başlayan bu davranışlar ,aile tarafından zaman zaman cezalandırılarak ya da olumsuz tepkiler vererek söndürülmeye çalışılması uygun olmayan davranışlardır, çocuğun aslında tırnak yemeye yönelik isteğini arttırmaktadır.

Çocukluk döneminde görülen tırnak yemek davranışları anlam kazanmaması ve pekişmemesi için ailenin yıkıcılığından öte, çocuğun hangi durumlarda bu davranışlara eğiliminin arttığını fark etmesi gerekmelidir, bu noktada çocuğun algısı ve dikkatinin başka yöne kaydırmak etkili bir müdahale olabilmektedir.

Çocukluk dönemi yaşanan tırnak yeme davranışının altında oluşan sebeplerin bulunmasıyla birlikte çözüm başlaması beklenir, eğer çözülmeler başlamıyor, davranış sıklığı artarak devam ediyorsa, bu davranışların ergenlik ve yetişkinlikte devam etmemesi için bir uzmandan destek almak gerekmektedir.